Boek 5: Villa des Roses

1 Primaire gegevens

Auteur: Willem Elsschot
Titel: Villa des Roses
Uitgever: Van Dishoeck
Jaar van uitgave: 1913

2 Inhoud (samenvatting)

In het begin van het verhaal worden alle personages voorgesteld, daarna begint het verhaal. Wanneer Louise haar intrek neemt in het pension Villa des Roses in Parijs, lopen alle mannen achter haar aan. Grünewald maakt de meeste kans. Brizard pleegt zelfmoord en zijn lichaam wordt op de kamer van madame Gendron gelegd, omdat ze het toch niet zal merken. Louise en Grünewald houden om beurten de wacht. Later maken ze meerdere wandelingen en er ontspringt een liefde tussen hen. Louise twijfelt over de toekomst, waardoor ze papieren met inktvlekken naar een waarzegger stuurt (negatief resultaat), en tenslotte een brief aan Grünewald schrijft waarin ze om duidelijkheid vraagt. Hij zegt haar echt om haar te geven. Tijdens een feestmaaltijd ter ere van de naamdag van madame Dumoulin wordt madame Gendron voor gek gezet, nadat ze erop betrapt is sinaasappelen te stelen. Ze heeft niet door dat het een grap was en loopt boos weg. Die avond wordt duidelijk dat meneer Martin naar Amerika is vertrokken en zijn vrouw en diens moeder achter heeft gelaten, die vervolgens op straat worden gezet omdat de rekening nooit is betaald. Ze mogen echter blijven tot er een nieuwe gast is. Madame Gendron neemt wraak en gooit het aapje Chico, het lievelingsdier van madame Brulot, in het vuur. Louise blijkt zwanger te zijn van Grünewald en na een mislukte poging met een apothekersdrankje, pleegt ze door een kuur abortus. De eigenaar van Villa des Roses overlijdt en het huis moet worden gesloopt voor de wegenaanleg. Grünewald helpt mevrouw Wimhurst, wanneer het pension haar niet bevalt, aan een nieuw pension, en hij gaat met haar mee omdat hij haar de moeite waard vindt. Tegen Louise zegt hij dat hij naar tijdelijk naar Duitsland gaat. Louise schrijft brief na brief, maar krijgt nooit antwoord. Intussen vertrekken alle kostgangers van het pension. Louise schrijft haar laatste brief en vertrekt naar haar geboortedorp.

 

3. De verdieping

3.1 Compositie en tijdsverloop

Er worden geen jaartallen genoemd, maar je kan uit het boek opmaken dat het verhaal in dezelfde tijd heeft gespeeld, als de tijd toen het boek geschreven werd. Dat valt onder anderen op te maken uit de plaats Breslau, dat toen nog tot het Duitse Rijk behoorde. Ook worden er soms worden gebruikt die we nu al lang niet meer gebruiken, zoals 'der' in plaats van 'van de'
Het verhaal duurt in totaal twee jaar en de roman is geschreven in de verleden tijd.

3.2 Ruimte

Het verhaal speelt zich af in Parijs. Het pension bevindt zich namelijk in de Rue d'Armaille'. Het is overigens niet erg te merken aan de sfeer of aan verwijzingen naar beroemde gebouwen, dat het in Parijs afspeelt. Wel is duidelijk dat het in Frankrijk is, want er komen zelfs enkele franse zinnetjes voor in het boek.

3.3 De wijze van vertellen

Het boek is heel helder geschreven in de schijfstijl met een alwetende verteller. Deze weet wat de romanpersonages denken en voelen.

'Op de Villa verbleef ook nog een meisje dat beweerde in Bretanje geboren te zijn en met muzieklessen haar brood te verdienen. Haar naam was Jeanne de Kerros. Zij was op een late avond aangekomen, zodat men enkel gezien had dat zij mank liep, maar verder had niemand iets bijzonders aan haar gemerkt.'

3.4 Thema

Thema: bedrog

Het thema in 'Villa des Roses' is bedrog. Er zijn meerdere gevallen van bedrog in het verhaal.
Zo bedriegt madame Brulot haar kostgangers door bijvoorbeeld de 92-jarige mevrouw Gendron 18 franc per dag te laten betalen, terwijl de gemiddelde prijs 5 franc is.
Richard Grünewald bedriegt Louise door haar te zeggen dat hij zijn toekomst met haar voor zich ziet en heel erg verliefd op haar is, terwijl dit eigenlijk helemaal niet zo is. Dit werd heel duidelijk toen hij dit met Aasgaard besprak. Later bedriegt hij haar nog een keer, wanneer hij met de rijke mrs. Wimhurst afspreekt, terwijl Louise ziek op bed ligt door de zeepsopbehandelingen. Aan het einde bedriegt hij Louise voor de laatste keer door te vertrekken uit de Villa en zegt dat hij terug zal komen, terwijl hij dat helemaal niet van plan is. Hij wil namelijk naar mrs. Wimhurst.
Mevrouw Gendron bedriegt op haar manier ook alle kostgangers. Dit doet ze door elke dag eerder weg te gaan bij de lunch om wat uit de kamers van de kostgangers te halen. Deze spullen stopt ze dan in haar koffer. Madame Brulot weet hier echter wel vanaf, dus legt zij later op de dag alle spullen weer terug.

 

3.5. Personages

Louise:
De hoofdpersoon is het kamermeisje Louise. Ze is 26 jaar oud, weduwe (haar man is vier jaar voor het begin van het verhaal gestorven) en ze heeft een zoontje van zes die bij haar broer woont. Van haar uiterlijk is bekend dat ze altijd zwarte kleren draagt, lang haar heeft en een statige houding, waarmee ze een ernstige indruk maakt. Ze is een hardwerkend en ernstig, maar naïef meisje, die in de verleidingskunsten van Grünewald (die ze later Richard noemt) trapt. Ze is echter ook een twijfelaar, want in het begin twijfelt ze wel aan Grünewalds liefde en ze gaat ermee naar iemand die aan de hand van velletje papier met inkt kan zien hoe de relatie zal verlopen. De voorspelling luidt dat ze de blonde man moet laten gaan omdat een donkerharige man haar ware liefde zal zijn. Grünewald is blond, maar Louise wil hem toch niet laten gaan.
Louise is het toonbeeld van oprechtheid en trouw, in tegenstelling tot de meeste mensen in haar omgeving, bij wie het bedrog de belangrijkste eigenschap is.

Madame Brulot:
Madame Brulot is een dame van 45 jaar oud, de pensionbeheerder. Vroeger is haar zoontje overleden, en ze heeft een aap, Chico, gekocht om haar liefde te uiten. Van haar is bekend dat ze de pensiongasten bedriegt met de prijzen en verkooptrucjes, maar ook wel een goed mens kan zijn. Ze doet het meeste werk voor het pension, haar echtgenoot is meer op de achtergrond aanwezig en niet erg belangrijk voor het verhaal.

Madame Gendron:
Madame Gendron is een oude vrouw van 92, die kinds is geworden en aan kleptomanie lijdt. Ze steelt van de andere pensiongasten de gekste dingen, maar vaak worden deze door de kamermeisjes weer teruggegeven aan de eigenaars. Ze is erg rijk, en daarom krijgt zij ook altijd de hoogste rekeningen voor het pension. Daarmee is ze de steunpilaar van het pension. Ze is echter het mikpunt van spot van alle pensiongasten, door haar gedrag en rijkdom. Haar personage is echter van belang, omdat ze uit woede het aapje Chico in het vuur gooit.

3.5. Titel, ondertitel en motto

De titel: Villa des Roses
De titel 'Villa des Roses' is de plaats waar de meeste gebeurtenissen zich in dit boek afspelen. De titel laat ook het thema 'bedrog' zien. De lezer is eigenlijk de gast in Villa des Roses, een pension dat een rozentuin zal bezitten en heel erg chic zal zijn, door de mooie naam en door de aanduiding villa. De naam is eigenlijk gelogen, want de rozen zijn allang verdord door de schaduwen van de gebouwen eromheen en madame Brulot, de beheerder van Villa des Roses, bedriegt haar gasten ook vaak. Madame Brulot rekent bijvoorbeeld voor elke gast een andere prijs en dat ze bijvoorbeeld bij het jaarlijkse feest ter ere van de naamdag van madame Dumoulin stiekem een afspraak heeft met Colbert om zoveel mogelijk flessen champagne te kunnen verkopen. 'Roses' in de titel is een symbool van de liefde, waarmee de liefde tussen Louise (kamermeisje) en Richard Grünewald (kostganger) wordt bedoelt. Deze liefde is ook weer een bedrog, want de liefde van Richard Grünewald is niet echt.

Dit boek heeft geen ondertitel en ook geen motto.

 

4. Keuzeopdracht:

* Maak voor een personage een ansichtkaart en schrijf iets aan dat personage (150 woorden):

Beste madame Brulot,

Ik ben laatst een weekje in Parijs geweest en hoorde daar over uw villa. Ik heb even rondgevraagd en iedereen had een goed woordje over voor uw villa. Uiteindelijk kreeg ik het adres van Villa des Roses en ik ben er naartoe gegaan. Helaas stond er geen villa toen ik aankwam, alleen maar rijtjeshuizen. Er werd mij verteld dat Villa des Roses gesloopt was en dat u verhuisd was, maar waarheen wisten de mensen hier niet. Uiteindelijk heb ik uw adres thuis opgezocht, en stuur ik u deze kaart. Ik had deze kaart gevonden in een winkeltje in de buurt en hoorde dat dit Villa des Roses was. Ik weet niet of u foto's heeft van uw oude villa, dus ik dacht laat ik een kaartje met daarop een foto sturen. Ik moet zeggen dat de villa er echt heel mooi uitziet. Ik hoop dat u waar u nu bent een net zo'n mooie villa opricht als Villa des Roses, want veel mensen spraken met lof over uw villa. Als ik ooit nog eens terugkom in Parijs, (wat waarschijnlijk nog wel eens gaat gebeuren), kom ik uw nieuwe villa bezoeken.

Vriendelijke groet,

Emma 

Maak jouw eigen website met JouwWeb